Eindelijk nog eens raak!
Het zit dit seizoen toch vaak niet mee. Gisteren zag T1 Tom Vandervee met Seppe Brulmans en Rune Doms het hart van zijn ploeg ziek uitvallen, en ook Jobbe Dirkx bleek niet fit voor de dienst. Drie afwezigen die normaliter in de basisopstelling mogen worden verwacht, dat noemen ze brute pech.
De vervangers deden het in de eerste helft echter uitstekend. Op het middenveld bleven Arne Bussels en Yannick Vandersmissen vlot overeind, achterin stond het als een huis en voorin woog Romero Regales als vanouds op de bezoekende verdediging. In het openingskwartier noteerden we meteen al drie flinke kansen: Thomas Azevedo werd na een mooie persoonlijke actie gestuit door de doelman, en topschutter Jordy Mathei miste op aangeven van Paesen en Regales twee fraaie mogelijkheden. Derde keer, goede keer: opnieuw Regales wist zich op kracht door de Turnhoutverdediging te wurmen en schotelde Mathei in twee tijden de openingstreffer voor (1-0). En of de bezoekers moeite hadden met sterke Romero vandaag, want even later draaide hij zich weer goed vrij om dan zelf op de keeper te besluiten. In het laatste kwart van de eerste helft bloedde het Bocholter offensief dood, al was het wachten tot minuut 38 vooraleer de bezoekers een eerste schot(je) lieten noteren.
Alles onder controle denkt een mens dan, na een dominante eerste helft tegen een onmachtig Turnhout. Na de pauze bleek niets echter minder waar. De bezoekers losten meteen een flink schot voor de boeg (dat maar net voorlangs ging) en verhoogden de druk. Op het uur kwamen onze jongens goed weg toen een bezoeker van dichtbij over doel kopte. KBVV geraakte maar moeilijk uit de omknelling, maar als de nood het hoogst is, kunnen we gelukkig rekenen op good old Romero Regales. Hij zette zich in zijn gekende stijl door op rechts en de Turnhoutse verdediging trapte in de val: penalty! Regales himself zette zich achter de bal en legde deze perfect in de linkerhoek (2-0). Tien minuten later – we waren dan al in het slotkwartier – was het dan aan Thomas Azevedo om zijn duit in het zakje te doen: vanop links sneed hij naar binnen en kogelde de 3-0 feilloos tegen de touwen. De buit leek binnen.
Wie kan dan verklaren dat we in de slotminuten alsnog met dichtgeknepen billen naar de stadionklok moesten staren? In de 80ste minuut scoorde Turnhout de – verdiende – eerredder (3-1), in minuut 86 troffen de bezoekers de paal en een minuut later was zelfs de 3-2 (penalty na handspel) een feit. Dat zou nog link worden, maar de bezoekende tank bleek gelukkig niet bodemloos en onze jongens sleepten de krappe voorsprong over de finish. De opluchting was navenant, na een verbeten strijd tegen het offensief frivole Turnhout.
Met het oog op de zware verplaatsing van volgende week (in Hasselt) zijn dit drie punten die bijzonder veel deugd doen. Hopelijk loopt de ziekenboeg tegen dan weer leeg, al willen we toch even onderstrepen dat de jongens die vandaag aan de aftrap kwamen het prima hebben gedaan.
Op naar volgende week, op naar… de derby!
