Nieuws
Felbevochten gelijkspel tegen Vosselaar
Wéér niet gewonnen, horen we her en der al zuchten, maar wie vanmiddag in het Damburgstadion was, kan niet ontkennen dat de Bocholter elf tegen een lastige tegenstander de strijd vol is aangegaan. En inderdaad, we hebben weer niet gewonnen, maar als er zoiets bestaat als een kleine overwinning, dan voelde een punt tegen Vosselaar zeker en vast zo aan.
De bezoekers waren naar Bocholt afgezakt met het vertrouwen in het zenit en 15 op 15 in de achterzak. Wij van onze kant zagen Kevin Dieme in laatste instantie afhaken met een weerbarstige lies, en met de aangekondigde afwezigheden van Ben Didden, Niek van den Putte en Gillian Vaesen maakte dat toch een flink gevulde lappenmand. Om u een idee te geven: negen van de vijftien namen op het scheidsrechtersblad waren vanmiddag jongens uit onze jeugdopleiding. Laat dat echter absoluut niet als een noodoplossing klinken, integendeel, al dat jong geweld heeft het vanmiddag uitstekend gedaan.
Was de aanvangsfase zoals zo vaak evenwichtig, dan toonde KBVV toch de grootste aanvalslust. Na tien minuten werd Christophe Bertjens overduidelijk foutief gestopt in de zestien, maar de scheidsrechter gaf geen krimp. Durfde hij de beslissing niet nemen, achtte hij het nog te vroeg voor een belangrijke beslissing? Enkel de man zelf kent het antwoord. Op het kwartier dan een zeldzaam slippertje in onze verdediging, een alerte Wertelaers ging goed in de voeten. Nog wat later een prima Bocholter aanval, de kopbal van Dion Watson werd afgeblokt. Op het halfuur brak de wedstrijd open. Vosselaar kwam er een keer prima uit op de counter en het stond 0-1, een koude douche voor een strijdend Bocholt VV. Even later kwamen we goed weg, toen vlak bij onze doelmond de bezoekende linksbuiten de bal na een vrije trap naast besloot. We gingen de rust in met – alweer – een achterstand.
Na de rust groeide de onrust met de minuut. Vosselaar trok zich comfortabel terug in eigen stellingen en KBVV kon bakken goede wil niet omzetten in reële doelkansen. Tot dan de kansen in twee minuten volledig keerden. In de 67ste minuut was het Wouter Scheelen die – perfect in het straatje gestuurd – in eerste instantie nog te ver leek uit te wijken, maar dan toch de bal in het net wist te leggen: 1-1, de ontlading was groot! Nauwelijks twee minuten later was ze compleet, toen Dimitri Vanhaen een geniale ingeving omzette in een parel in de rechterbovenhoek (2-1). Onze jongens leken nu bevrijd en eindelijk nog eens op weg naar een deugddoende overwinning. Het was dan ook een donderslag bij heldere hemel toen een verloren voorzet nét op dat punt viel waarop een doelman even twijfelt, en een Vosselaarse aanvaller er als de kippen bij was om er zijn dikke teen tegen te zetten: 2-2. Nog gaven onze jongens niet op. Een volley van Wouter Scheelen was echter voer voor de doelman en toen Christophe Bertjens in de ultieme slotfase de bal cadeau kreeg van een bezoekende verdediger, meende de scheidsrechter dat er sprake kon zijn van buitenspel. Einde wedstrijd.
Verdorie, het zat niet mee vandaag. Een viriel en verdedigend Vosselaar pakte een punt waarop het wellicht zelf niet meer had gehoopt, terwijl onze jonge garde meer had verdiend. Het zij zo.
Laten we vooral hopen dat al het positieve dat we vandaag zagen volgende week wordt verdergezet. In Temse, voorwaar een lastige opdracht, maar daarom niet onmogelijk!
