De eerste drie punter
[et_pb_section admin_label=”section”]
[et_pb_row admin_label=”row”]
[et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Text”]Onze eerste thuiswedstrijd van het nieuwe seizoen was er een van vele emoties. Het begon met een pakkende minuut stilte, vervolgens een vleugje wanhoop, opluchting, teleurstelling, om dan toch te eindigen met een zucht van verlichting die tot ver in de omtrek te horen was. Bocholt VV versloeg gisternamiddag Pepingen-Halle, en al was het een hele karwei, het was ook gewoon verdiend.
Het minste wat je kan zeggen, is dat de toeschouwers dit weekend waar kregen voor hun geld. Al was dat niet meten het gevoel dat heerste in de beginfase van de wedstrijd, die leed aan bloedarmoede. We noteerden een schotje van Trésor Shema en even later ook nog een prima kans voor diezelfde Shema, met dito redding van de bezoekende doelman.
Er was een doelpunt nodig van Pepingen-Halle (0-1, minuut 25) om de boel wakker te schudden. Onze jongens vonden nu wel de verticale lijnen en het spel werd meteen een stuk dwingender, zodat de bezoekers terug moesten. Nog voor de rust kwam er loon naar werken: was het een voorzet of een schot op doel, feit is dat Dean Boiten het leer in minuut 41 enig mooi in de verste hoek binnen krulde (1-1). Oef, voelden we doorheen het stadion golven, en het had nog mooier gekund, maar net voor het rustsignaal wist de bezoekende doelman een puike aanval ternauwernood in hoekschop te tikken, en ook de daaropvolgende hoekschop werd op de doellijn gered.
Na de rust was het dan toch raak. Een snelle aanval over links werd door (opnieuw) Dean Boiten feilloos afgewerkt (2-1) en het was wat ons betrof duidelijk: zodra de snelheid in het Bocholter aanvalsspel werd opgetrokken, kreunde de bezoekende defensie van ellende. Zo werd Dean Boiten nogmaals vrijgespeeld door de goed geïnspireerde Trésor Shema, maar de bezoekende doelman was eens te meer bij de pinken. Christophe Bertjens maakte in minuut 65 zelf de actie maar miste poeier in het linkerbeen om echt uit te halen, en even later was hij weer gevaarlijk, alleen op weg richting doel, maar nu kraakte hij jammerlijk zijn schot en hobbelde de bal voorlangs.
Alles onder controle dus? Vergeet het maar. De bezoekers probeerden er nog wat van te maken en kregen na driekwart wedstrijd een vrijgeleide richting gelijkmaker: voorzet op rechts, kopbal aan de eerste paal. Het stond 2-2 en dat was een koude douche. Het Bocholter antwoord liet gelukkig niet lang op zich wachten, en nu was het wel raak voor Christophe Bertjens. Het voorbereidende werk werd opnieuw verzorgd door Trésor Shema, en prijsschutter Bertjens deed wat prijsschutters horen te doen: tikje aan de eerste paal en raak (3-2).
Met nog een tiental minuten op de klok leken onze jongens echter nog steeds allesbehalve zegezeker. Invaller Kessels speelde Bertjens goed aan, maar de bevrijdende treffer bleef uit. De slotfase werd zo tumultueus, maar de ultieme gelijkmaker van Pepingen-Halle werd – terecht, naar ons gevoel – afgekeurd wegens een duwfout op Stijn Wertelaers. Het bleef nog even nagelbijten, maar de drie punten bleven in Bocholt.
Was het goed vanmiddag? Niet altijd, maar bij vlagen erg veelbelovend. Onze jongens legden alleszins heel wat vechtlust aan de dag, en zo mogen we met vier op zes alleszins spreken van een geslaagde start. Volgende week gaan we op bezoek bij City Pirates, en ook dat is weerlastig. Tot volgende week!
[/et_pb_text][/et_pb_column]
[/et_pb_row]
[/et_pb_section]