Eerste horde genomen: Bocholt VV – Sporting Hasselt 3-1

Er zijn van die matchen beste mensen, ja er zijn van die matchen… De eerste wedstrijd in de eindronde thuis tegen Hasselt, een mooiere loting was niet denkbaar, maar als we heel eerlijk zijn, hadden we er toch niet het volste vertrouwen in. In competitie toonden de Hasselaren zich twee keer de beteren van die van Bocholt, en dat doet een mens al eens twijfelen aan het eigen team. Wel, als we een ding mogen zeggen, is het wel dat Bocholt VV vanmiddag alle twijfels overwon en na 120 minuten voetbal Sporting Hasselt uit de eindronde wist te kegelen. Dat het de spelers bloed, zweet en tranen heeft gekost, en de toeschouwers even zoveel, maakte er het resultaat alleen maar mooier op.

In de eerste helft mocht je je ogen niet knipperen of je had wat gemist. Zowel thuis- als uitploeg gingen de strijd met open vizier aan en zorgden zo voor een echte cupsfeer. Nauwelijks vier minuten ver miste Johan Ella Ella nog jammerlijk zijn controle op weg naar de doelman, maar vijf minuten later was het al raak: een hoge voorzet van diezelfde Ella Ella zeilde voorbij alles en iedereen, een sluw vrijlopende Ruben Scheelen twijfelde niet en prikte de 1-0 tegen de touwen. We hadden het al over een cupsfeer, en de gemoederen raakten er alleen maar meer door verhit. Op het kwartier kregen zowel Dimitri Vanhaen als bezoeker Vangeel een gele kaart. Een minuutje later dan een schotje van de ons zo bekende Henry Odutayo, geen probleem voor Stijn Wertelaers. Even later moest grote Stijn opnieuw bij de les zijn, en het tempo zou nu tot aan de rust niet meer zakken. Een puike assist van Wouter Scheelen werd door Christophe Bertjens voorlangs besloten en toen diezelfde Bertjens moederziel alleen voor de keeper verscheen – op pass van Niek van den Putte – miste hij tot ieders verbijstering de wenkende kans.Op het halfuur kregen we het deksel op de neus, toen uitgerekend Henry Odutayo – hij weet de goal natuurlijk staan aan de Damburg – matig verdedigend werk afstrafte en de 1-1 ruststand op het bord wist te zetten. De wedstrijd bleef verder razen. In de 39ste minuut dook Christophe Bertjens opnieuw alleen op voor doel, hij werd gehinderd, wist desondanks af te drukken maar miste schielijk. Drie minuten voor rust was onze doelman Wertelaers opnieuw uitstekend bij de les om een achterstand te voorkomen. Vlak voor het rustsignaal kwam dan nog een ultiem moment. Hasselt-doelman Swinnen kwam vol overtuiging uit op een korte terugspeelbal, werd in snelheid genomen door Christophe Bertjens en zag zich luttele momenten later richting kleedkamer lopen. Wij met elf, zij met tien, zo gingen we de rust in.

Na de rust bleef het een felle strijd. Op en soms ook wel een beetje over het randje, maar het bleef bovenal heel erg boeiend. Nauwelijks twee minuten ver werd een doelpunt van de bezoekers afgekeurd wegens buitenspel. Een minuutje later eindigde een mooie combinatie onder Scheelen-broers in hoekschop. Ruben Scheelen blijft er altijd voor gaan maar zag zijn kopbal sterven op de deklat. Op het uur was het aan de ingevallen Elias Ramaekers om een wenkende kans te missen, het mocht echt niet zijn. Twaalf minuten voor tijd sloeg ons hart dan weer een tel over, toen onze doelman Stijn een terugspeelbal tegen een bezoekende rug knalde en het leer net naast de paal zag buiten hobbelen. Zes minuten later werd een Bocholter doelpunt afgekeurd, en net toen we ons hadden verzoend met verlengingen, zag Dimitri Vanhaen zich een tweede gele kaart onder de neus geduwd: in de verlengingen stonden we weer tien tegen tien.

Dat de spanning intussen tot in het zenit was gestegen, had u al begrepen. Zes minuten ver in de verlengingen besloot Ramaekers een goede kans op de invallersdoelman, even later werd een tweede bezoeker uitgesloten, en in de 100ste minuut was het raak: Kevin Dieme was goed gevolgd in een standaardsituatie en zette het Damburgstadion in vuur en vlam met de 2-1. Toen onze doelman Stijn even later een op een sterk uit zijn doel kwam en een bezoekende aanvaller op correcte wijze afstopte, gingen de poppen aan het dansen. Eerst was het de coach die werd weggestuurd en even later gingen de bezoekende fans over de schreef, zodat de scheidsrechter zich genoodzaakt zag de wedstrijd tijdelijk te staken.

De gemoederen werden uiteindelijk gekalmeerd, en nadat Christophe Bertjens een counter wist af te ronden (3-1), trokken onze jongens de kwalificatie finaal over de streep. Proficiat Bocholt VV: met acht van de vijftien uit eigen jeugd, wie durft zeggen dat we in Bocholt niet goed bezig zijn? Grote proficiat aan de vijftien krijgers van vandaag, zij hebben het tenslotte gedaan. Apetrots zijn we vandaag op onze club, apetrots op de Bocholter Voetbalvereniging!

Other Articles