Exit Beker van België

De Beker doet dromen, schreven we hier twee dagen geleden, maar vandaag werden we abrupt uit de droom gerukt. Met vier thuiswedstrijden leek het een pad over rozen naar de trommel met de eersteklassers, maar de realiteit is anders: de tegenstander was vanmiddag heer en meester aan de Damburg.

Onze jongens begonnen nochtans goed, met al snel enkele kansen, zonder resultaat. De tegenstander liet echter ook meteen voelen dat ze de afstand van 220 kilometer niet voor de hemelse dauw hadden afgelegd, en de brilscore aan de rust was billijk te noemen.

Toen Christophe Bertjens na de rust al snel een door de keeper afgeweerde bal tegen de netten prikte (1-0), scheen plots de zon. Heel even maar. Mandel United duwde meteen door en ging in nauwelijks vier minuten van (1-1) naar (1-2). Dit zal nog spektakel opleveren denkt de brave toeschouwer dan, maar helaas, de bezoekers bleven het gaspedaal onverdroten indrukken en overbluften de Bocholtse tegenstander met fysieke kracht en voorbeeldig positiespel. De 1-3 was dan ook steevast dichterbij dan de 2-2 – zo borstelde Kevin Dieme een gemaakt doelpunt met een ultieme tackle nog van de doellijn – en onze jongens toonden weliswaar heel wat goede wil, maar kregen nauwelijks nog doelgevaar voor mekaar.

Voetjes op de grond, zeggen we dan. Doodjammer natuurlijk, maar voor een sterkere tegenstander moet je soms de hoed afnemen. Mandel United won vandaag eenvoudigweg verdiend. Zo resten ons nu nog een drietal weken tot de start van de competitie, het tweede doel van dit seizoen. We boeren verder!