Over twee koningen

Het was moeilijk om het gisteravond nog te hebben over het duel Bocholt VV – Beerschot B. Niet veel later was iedere voetballiefhebber immers ongetwijfeld in de ban van het epische duel tussen godenkinderen Messi en Mbappé, tussen Argentinië en Frankrijk. We hoeven het hier niet te hebben over enige voorkeur, maar wie van voetbal houdt, kon niet onbewogen blijven bij zo’n beklijvende WK-finale, en de onvermijdelijke kroning van voetbalkoning Lionel de Eerste.

Enkele uren voordien waren onze jongens aan hun duel begonnen, in omstandigheden die een andere koning had veroorzaakt. Inderdaad, koning Winter had zich al de hele week flink doen gelden en hoewel zijn vertrek voor zondag was aangekondigd, waren de temperaturen nog minimaal en was het terrein stevig bevroren. Moeilijke omstandigheden dus, zeker voor de iets minder wendbare spelers. Een tikkeltje gevaarlijk ook, zo’n harde ondergrond. Achteraf is het natuurlijk makkelijk praten, maar was de voetbalbond bij deze weersomstandigheden niet beter tot een algemene afgelasting overgegaan? De vraag stellen is ze – wat ons betreft – beantwoorden.

Nu, voor ons A-elftal is het allemaal goed uitgedraaid. Beerschot B was geen onaardig elftal, met (logischerwijs) enkele interessante en technisch vaardige spelers, maar om echt een vuist te maken – zelfs op een zaalvoetbalwaardige ondergrond – wogen de jeugdige Antwerpenaren toch wat licht. In de eerste helft was het al Bocholt VV wat de klok sloeg, maar opnieuw werden er flink wat kansen gemist. Vlak voor de rust verloste Toon Lenaerts dan toch zijn team: 1-0, een verdiende voorsprong.

Na de rust lieten onze jongens wat meer begaan en leek Beerschot enigszins in de wedstrijd te komen – echter zonder Stijn Wertelaers écht te bedreigen. Seppe Brulmans haalde op het uur verschroeiend uit en dwong de bezoekende doelman tot een WK-waardige parade. Seppe is recent in Bocholt aangekomen, maar manifesteert zich op het Bocholter middenveld als een missing link: zo zijn ook ’s mans hoekschoppen een gevaarlijk wapen. Het was op een van die fases dat het tweede doelpunt werd binnengeknikt door Andrea Cascio (ook al sterk bezig de laatste weken) en de boeken dicht mochten (2-0).

Genoeg voetbal in de vrieskou, snel de warme kleedkamer in en een vreugdedansje doen om negen op negen en een prima kerstrapport. Zo zie je maar hoe snel het kan gaan in voetbal, noem het gerust een beloning voor de rust, het geduld en vooral het harde werk van spelers en technische staf. Na hun wedstrijd keek iedereen nog gezellig naar voornoemd partijtje in Qatar, en dan was het tijd om mekaar prettige feestdagen te wensen.

Dat willen wij bij deze dan ook graag doen. Fijne feesten en afspraak in 2023!

Other Articles